Rozdział 18

Harry siedział na schodach i obserwował przygotowania do wesela wujka i Narcyzy. Bardzo cieszył się ich szczęściem ale też nie mógł się doczekać gdy on sam w końcu będzie się żenił.
On i Lu nie rozmawiali jeszcze nad datą ale zaczął się zastanawiać czy nie wziąć  ślubu jeszcze w te wakacje.

-Powinieneś już się ubierać- usłyszał łagodny głos Remusa, mężczyzna usiadł obok niego
-Chyba tak- uśmiechnął się do niego- Czemu ty nigdy się nie ożeniłeś?
-Harry- mężczyzna położył mu rękę na ramieniu-Czy niczego się nie nauczyłeś o wilkołakach?
-Och- spłonął rumieńcem i przygryzł wargi- Wiesz już co to  będzie?- Spojrzał na wciąż jeszcze płaski brzuch mężczyzny
-Nie chcemy wiedzieć. Fenrir i tak szaleje z radości- Remus uśmiechnął się rozmarzony- A i Syriusz mu w tym nie ustępuje...
-A ty?- Przerwał mu chłopak
-A ja boję się zamknąć oczy żeby się nie obudzić- wstał i podszedł do Syriusza który szedł ku nim z rozpartymi ramionami. Obaj mężczyźni byli ubrani wspaniale w ciemne garnitury i szaty wyjściowe luźno zarzucone na ramiona.  Musiał przyznać że wyglądali wspaniale i on sam uśmiechnął się a gdy obaj zginęli w potężnych ramionach trzeciego mężczyzny nie mógł już tego znieść i umknął  do domu.
Musiał znaleźć Lucjusza, tęsknił za mężczyzną bo nie widzieli się od rana a on musiał go zobaczyć.

Znalazł ukochanego w ich sypialni. Ubierał się właśnie ale gdy zobaczył go w lustrze odwrócił się do drzwi
-Kochanie do ceremonii zostało 30 minut czemu jeszcze nie gotowy?- Podszedł do niego i pocałował w policzek
-Ożeń się ze mną- wypalił nagle chłopak patrząc na ukochanego mężczyznę
-Harry kochany oczywiście że tak- pogłaskał  go po policzku
-Lu... ja nie mam na myśli za jakiś czas ale w moje urodziny....- przygryzł wargi i poczuł że skóra zaczyna powoli go palić
-Mój piękny- uśmiechnął się Lucjusz- Nic nie uczyni mnie szczęśliwszym- pochylił się i nakrył jego usta swoimi w delikatnym leniwym pocałunku- Ale czy jesteś pewny?- Zapytał gdy się od siebie oderwali
-Tak- przytulił się do niego- Bardzo tak
-Więc niech tak będzie- podniósł go i posadził na łóżku. Tak bardzo chciał uczcić ogłoszenie daty ale nie mieli na to czasu- Na prawdę nie powinniśmy się spóźnić- uśmiechnął się do niego
-A ja myślałem...- zaczął
-Później skarbie obiecuje- i znów zaczął się szykować. Harry z jękiem zrobił to samo. Miał nadzieję że jeszcze zdążą ale skoro ukochany obiecał że później może przeczekać ceremonię.

A ślub okazał się wspaniały. Lucjusz jako Mistrz Ceremonii sprawił się szybko ale szykownie. Narcyza promieniała a i Severus nigdy nie wyglądał na bardziej szczęśliwego. Harry stał obok wujka na przeciwko Belli i Draco bardzo skupiony  i nie zauważył że nie wszyscy goście zachwycają się panną młodą. Kilkoro mężczyzn wpatrywało się w niego uporczywie co nie uszło uwadze Lucjusza i gdy tylko skończył swoje obowiązki podszedł  do ukochanego i pocałował go z całą mocą
-Trzymaj się blisko mnie- szepnął nie wypuszczając go z objęć
-Zawsze- wtulił się w niego i obserwował pierwszy taniec- Tak było i z wami?- Zapytał nagle
-Nie. Przez całe moje wesele byłem pijany i obudziłem się nad ranem ze szwagrem Belli. Bardzo nie trafiony wybór tym bardziej że był w tedy w związku. Wciąż są razem
-Nigdy mi  o tym nie mówiłeś- spojrzał na niego-Miałeś ciekawa młodość
-Miałem okropną młodość. Teraz dopiero zaczynam prawdziwe życie- pocałował go- Zatańczymy?
-Ale wiesz że jestem w tym okropny- ale przybrał dogodną pozycję i zaczął delikatnie kołysać się w rytm muzyki
-Ty jesteś wspaniały we wszystkim- ucałował go raz jeszcze i zaczęli tańczyć obok młodej pary. Chwilę później parkiet wypełnili inni ludzie. Ale Harry nie zwracał na nich uwagi. Liczył się tylko Lucjusz i jego ciepły uśmiech.
-Ja tego nie chcę- powiedział nagle
-Czego?- Zapytał nagle  wystraszony mężczyzna czyżby ukochany nagle zmienił zdanie
-Tylu gości. U  nas będzie sama rodzina... może na plaży- zastanawiał się głośno
-Co tylko zechcesz kochany- znów się uśmiechnął- Jesteś głodny?
-Bardzo- rozpromienił się i zaczął go ciągnąć w stronę suto zastawionego stołu- Czemu tak patrzysz?- Zorientował się że mężczyzna patrzy gdzieś w dal
-Po prostu nie lubię jak pożerają cię wzrokiem przecież jesteś mój
-Jestem- zgodził się z uśmiechem- i nie obchodzi mnie nikt inny. Nawet na nich nie patrzę. Wiesz przecież że tylko ty się liczysz
-Mimo wszystko wiem że gdy tylko się odwrócę- zacisnął pięści
-Chodź- Harry nagle zaczął go ciągnąć w stronę ogrodu- ty już skończyłeś swoje obowiązki
-Gdzie ty mnie ciągniesz?- Roześmiał się ale dał się dalej prowadzić przez ukochanego
-Chcę świętować-i roześmiał się gdy Lucjusz niecierpliwie podniósł go i zaczął niemal biec w stronę altanki. Żaden z nich nie był świadomy że są śledzeni.

Następnego dnia gdy wszyscy odsypiali jeszcze wczorajsze przyjęcie a Lucjusz rozkoszował się wspaniałym widokiem śpiącego ukochanego. Uwielbiał te chwilę gdy mógł bezkarnie się mu przyglądać, wtedy poznawał go na nowo i nawet po takim czasie był w stanie się nim zachwycić.
Nagle drzwi otworzyły się z trzaskiem i do pokoju wpadł Syriusz
-Koniec okresu próbnego!- Warknął i wyrwał Lucjusza z łóżka
-Co ty..?!- Zaczął i nagle zobaczył przed sobą pierwszą stronę Proroka Codziennego
-Chyba nie myślisz że mam z tym coś wspólnego?- Syknął cicho, modląc się w duchu żeby Harry się nie obudził
-Masz to  naprawić- warknął puszczając go w końcu
-I to w tej chwili- zgodził się i wstał- Nawet nie wiem kiedy się to stało...- raz jeszcze spojrzał na zdjęcia
-Nie dziwię się- powiedział- Więc ślub na 18 Harego?- Zapytał tym razem uśmiechając się lekko
-Dla niego wszystko co najlepsze- przeniósł wzrok znów na łóżko. Chłopak jednak tylko przekręcił się na drugi bok.
-Do redakcji i to już- Syriusz odsunął się od niego
-Nie mów mu- Lucjusz zaczął się ubierać i po chwili zniknął
-Syri?- Harry obudził się w tej samej sekundzie- Gdzie Lu? Co się dzieje?- Tarł oczy
-Musiał coś załatwić śpij jeszcze- uśmiechnął się do niego i zadowolony zobaczył że chłopak znów usypia spokojnie.
Syriusz odetchnął z ulgą i miał nadzieję że Harry nigdy się nie dowie o jego nagich zdjęciach w gazecie. Bardzo by go zabolało a przecież on zasługuje na wszystko co najlepsze.